شاید شما به افرادی برخورد کرده اید که فکر می کنید دارند نقش بازی می کنند و نمی دانید چگونه باید رفتار کنید! برای آشنایی با اختلال شخصیت نمایشی تا انتهای این مطلب از سایت مشاوران ایران همراه باشید.
اختلال شخصیت نمایشی چیست؟
شخصیت نمایشی به اختلالی گفته می شود که فرد دوست دارد همیشه در مرکز توجه باشد و حاضر است به هر قیمتی هم شده به این هدف برسد. بیمار خود را به شکل های عجیبی و غربی آراسته می کند یا خیلی متفاوت با افراد حاضر در جمع حاضر می گردد.حتی لحن صحبت کردن او نیز به خصوص با افراد جنس مخالف عوض شده و مصنوعی رفتار می کند.
اختلال شخصیت نمایشی یک اختلال رونی خیلی بزرگ می باشد که به آن مانیا، شیدایی و حتی اختلال دو قطبی نیز شناخته می شود. این اختلال در زنان بیشتر دیده می شود و نشانه های اولیه آن در دوران بلوغ و رشد نشان داده می شود و در صورتی که به آن رسیدگی نشود و به موقع درمان نشود به وسواس فکری تبدیل می شود و روح فرد دچار آسیب های زیادی می شود.
مردان مبتلا به این اختلال روانی، همیشه سعی می کنند اعتماد به نفس خود را به هر روشی که می شود به دیگران ثابت کنند و برتری نسبت به بقیه داشته باشند. همچنین آگاهانه و در راستای جلب توجه افراد، ظاهر و پوشش خود را تغییر می دهند تا به چشم بیایند و به این ترتیب توجه سایرین را جلب کرده باشند.
نحوه رفتار با شخصیت نمایشی
بهتر است برای کمک به بیمار، پس از پذیرش بیماری از سوی بیمار، اعضای خانواده، دوستان، همسر و یا هر فردی که به وی نزدیک است، کارهایی را برای کمک به او انجام دهد:
- رفتار یا حرفی برای خدشه دار کردن غرور او انجام ندهید
- برای تغییر نوع بینش او شخصاً اقدامی نکنید. کار را به روانپزشک بسپارید.
- بدانید که رفتار ها و خشم او از قصد نیست
- قبول کردن بیماری فرد بدون قضاوت او
- باید با این واقعیت روبه‌رو شوید که تغییر رفتار این دسته از افراد به‌شدت کند است و در طولانی مدت خود را نشان می‌دهد، بنابراین امیدوار بوده و او را همراهی کنید.
- عدم نصحیت فرد بیمار
- اجازه ندهید رفتار نمایشی او بر شما تاثیر بگذارد.
راه های درمان شخصیت نمایشی
قبل از هر چیزی حتما باید توسط روانپزشک و یا روانشناس معاینه شوند و راه های درمانی جهت کم کردن نشانه های این بیماری را ارائه بدهند. اما این بیماری تا به امروز، درمان قطعی نداشته است و فقط کنترل می شود.
روش های درمان این بیماری، دارو درمانی، شرکت در گروه های درمانی و مراجعه مداوم به درمانگر، زوج درمانی و یا خانواده درمانی تا حد زیادی به کنترل این بیماری کمک می کند.
نشانه‌های اختلال شخصیت نمایشی
این افراد اغلب در مهارت‌های اجتماعی بسیار حرفه‌ای بوده و می‌توانند از آن برای هدایت افکار سایرین استفاده کنند. امروزه هر کدام از ما حداقل یک مرتبه با فردی دچار این اختلال، که نشانه‌های ذیل را دارد روبه‌رو شده‌ایم :
- افرادی که در صورت عدم توجه دیگران ناراحت و افسرده هستند.
- معمولاً با خنده‌ها یا صدای نامتعارف سعی در جلب توجه دیگران دارند.
- از رفتارها و لباس‌های تحریک آمیز برای جلب توجه دیگران استفاده می‌کنند.
- به سرعت دچار تغییر احساسات می‌شوند.
- می‌توانند برای هفته‌ها افسرده و غمگین بوده و ناگهان شاد و پر انگیزه باشند.
- رفتارشان شبیه به بازیگران تئاتر بوده و در همه‌چیز از صحبت‌های صمیمی تا نشان دادن احساسات خود اغراق می‌کنند.
- بیش از حد به ظاهر خود حساس هستند تا جایی که نسبت به کامل و زیبا بودن آن وسواس فکری پیدا کرده و به عمل‌های جراحی متعدد یا آرایش‌های سنگین روی می‌آورند.
- نسبت به انتقاد بسیار حساس بوده و به راحتی گول می‌خورند.
- بسیار از محیط و دیگران تاثیر پذیر بوده و شخصیتی مستقل ندارند.
- رفتارهای عجولانه، عدم تفکر پیش از انجام کار، عدم تحمل روزمرگی یا سرخوردگی
- پرش فکری و عملی از کاری به کار دیگر و نیمه رها کردن تمام برنامه‌های خود
- در حفظ روابط خود توانایی نداشته و اغلب شخصیتی دروغین و پوچ دارند.