اختلال احتکار یا ذخیره کردن چیست؟

اختلال احتکار یا ذخیره کردن چیست؟

اختلال احتکار یک مشکل در وضعیت سلامت روان می باشد که در دور انداختن اموال و وسیله ها بدون توجه به ارزش واقعی آن ها نمایان می گردد. در حقیقت افراد مبتلا به این اختلال در دور ریختن هر وسیله ای ناتوان هستند. ممکن است این اشیا میز و صندلی و لباس باشند، یا حتی آشغال های در ریختنی. این عزیزان هیچ چیزی را دور نمی ریزند. اما بسیاری از افراد تصور می کنند اختلال احتکار تنها در مورد اشیا و وسایل می باشد. اما باید بدانید که اختلال احتکار می تواند در مورد جمع کردن اطلاعات، حیوانات و… نیز رخ دهد. در ادامه بیشتر به بررسی اختلال احتکار یا ذخیره کردن خواهیم پرداخت.

اختلال احتکار یا ذخیره کردن چیست؟

اختلال احتکار یا ذخیره کردن چیست؟

افراد مبتلا به اختلال احتکار ممکن است مقادیر زیادی وسیله های بی ارزش و حتی آشغال در محل زندگی خود جمع نمایند. این جمع آوری باعث می شود استفاده از اتاق را دشوار کند و حتی باعث شود که فعالیت های روزانه را مختل کند. اختلال احتکار همچنین می تواند باعث ناراحتی قابل توجه، اختلال در عملکرد و انزوای اجتماعی نیز شود. این یک اختلال متمایز از سایر شرایطی است که شامل جمع آوری می شود (مانند جمع آوری تمبر یا کارت های بیسبال)، که معمولاً منجر به آسیب یا ناراحتی قابل توجهی نمی شود.

اما در صورت شدت یافتن این اختلال، به مرور ممکن است این افراد هر چیزی را در اطراف خود نگهدارند. به عنوان مثال ممکن است در هارد، فلش و دیگر فضاهای ممکن، تمام عکس ها، اطلاعات و… را جمع آوری کنند. در برخی نیز دیده شده است تلاش می کنند حیوانات بسیاری را در اطراف خود نگهداری کنند. بنابراین در صورتی که احساس می کنید شما نیز با این اختلال درگیر هستید، پیشنهاد می کنیم با متخصصینی همچون روانشناسان ارتباط برقرار نمایید.

درمان اختلال ذخیره کردن

برای درمان اختلال احتکار یا اختلال ذخیره کردن روش های مختلفی وجود دارد. انتخاب یکی از روش های درمان با توجه به تشخیص روانشناس و خواسته مراجعه کنندگان صورت خواهد گرفت. برخی از روش هایی که به کمک آن ها می توان برای درمان اختلال احتکار تلاش کرد عبارتند از:

  • درمان شناختی رفتاری: CBT می تواند به افراد مبتلا به اختلال احتکار کمک کند تا افکار و باورهای خود را در مورد دارایی ها به چالش بکشند و مهارت های مقابله ای جدیدی را برای مدیریت اضطراب و میل به ذخیره اقلام ایجاد کنند. بنابراین همانطور که از نام این درمان مشخص است، همزمان علاوه بر تغییر در شناخت، باور و عقاید افراد، تلاش می شود تا رفتار نادرست افراد نیز اصلاح شود.
  • رفتار درمانی: این نوع درمان اغلب شامل مواجهه درمانی می شود که به تدریج فرد را در معرض موقعیت هایی قرار می دهد که رفتارهای احتکار او را تحریک می کند و در عین حال به آنها آموزش می دهد که چگونه در مقابل میل به ذخیره اقلام مقاومت کنند.
  • دارو درمانی: برای این اختلال، دارو درمانی معمولا گزینه ابتدایی نمی باشد. اما در صورتی که اختلال احتکار با اختلالات دیگری همچون افسردگی یا اضطراب همراه باشد، ممکن است نیاز باشد مراجعه کنندگان در کنار دارودرمانی، روان درمانی را نیز تجربه کنند. داروهایی مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) نیز ممکن است برای درمان علائم اضطراب یا افسردگی که اغلب همراه با اختلال احتکار هستند، تجویز شوند. این داروها حتما باید توسط روانپزشک متخصص و یا روانشناس تجویز شوند.

علاوه بر درمان هایی که اعلام نموده ایم حمایت اطرافیان از این افراد نیز باعث می شود که اختلال احتکار سریعتر درمان شود. همکاری با یک متخصص سلامت روان با تجربه در درمان اختلال احتکار برای ایجاد یک برنامه درمانی فردی بسیار مهم است. علاقه مندان می توانند از اینجا شماره تلفن و آدرس بهترین روانشناس بالینی در شیراز را مشاهده نمایند.

علائم افراد مبتلا به اختلال احتکار

نشانه های بسیاری وجود دارد که به کمک آن ها می توان این اختلال را تشخیص داد. اما برخی از مهم ترین این نشانه ها عبارتند از:

  1. مشکل در دور انداختن وسایل: افراد مبتلا به اختلال احتکار در خلاص شدن از شر دارایی ها، ناتوان هستند. حتی آنهایی که کاربرد یا ارزش عملی کمی دارند یا اصلاً ارزشی ندارند، بسیار مشکل دارند.
  2. فضاهای زندگی بهم ریخته: احتکار اغلب منجر به فضاهای زندگی بهم ریخته و نامنظم می شود. این مسئله می تواند حرکت در اطراف و انجام فعالیت های روزانه را دشوار کند.
  3. دلبستگی عاطفی به دارایی ها: افرادی که مبتلا به اختلال احتکار  هستند ممکن است وابستگی عاطفی قوی به دارایی های خود داشته باشند. آنها این اشیا را به عنوان امتداد خود یا منبع آرامش خودشان در نظر بگیرند.
  4. اجتناب از موقعیت های اجتماعی: احتکار می تواند باعث شود افراد به دلیل خجالت یا شرم از وضعیت محل زندگی خود از موقعیت های اجتماعی دوری کنند.
  5. پریشانی یا اضطراب در مواجهه با دور انداختن اموال: تلاش برای خلاص شدن از شر دارایی ها می تواند باعث ناراحتی یا اضطراب شدید برای افراد مبتلا به اختلال احتکار شود.
  6. اکتساب اجباری: افراد مبتلا به اختلال احتکار ممکن است اجباراً دارایی های جدیدی به دست آورند. حتی اگر فضایی برای آنها نداشته باشند یا توانایی خرید آن را نداشته باشند.

همانطور که پیشتر نیز اشاره کردیم، اختلالات دیگری همچون افسردگی یا اضطراب می توانند در بروز اختلال ذخیره کردن نقش مهمی داشته باشند. برای درمان اختلالات اضطرابی پیشنهاد می کنیم با مراکز درمان اضطراب و استرس در شیراز ارتباط برقرار نمایید.

علائم اختلال احتکار

کلام آخر

اختلال احتکار یکی از اختلالاتی به شمار میرود که افراد بسیاری با آن درگیر می باشند. اما باید بدانید که در صورت مراجعه به روانشناس و دنبال کردن جلسات مشاوره، می توان این مشکل را نیز کنترل کرد. بر اساس ادعای وبسایت psychiatry: “شیوع اختلال احتکار در مردان و زنان تقریبا یکسان است. این اختلال می تواند از دهه های اول زندگی نیز خود را نشان دهد. اما باید توجه داشته باشید در صورتی که به روانشناس مراجعه نشود، با گذر زمان و افزایش سن، این مشکل بیشتر خود را نشان خواهد داد.” توجه داشته باشید که تشخیص این اختلال تنها بر عهده متخصصین این حوزه است. برای مشاهده شماره تلفن بهترین مراکز مشاوره و روانشناسی در شیراز، بر روی لینک درج شده کلیک کنید. امیدواریم پس از مطالعه این مقاله پاسخ سوالات خود را در خصوص اختلال احتکار دریافته باشید.

1 دیدگاه دربارهٔ «اختلال احتکار یا ذخیره کردن چیست؟»

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *